Πολιτισμοί της ορεινότητας:

no images were found

Ο κεντρικός ναός αποτελεί το χωρικό και συμβολικό επίκεντρο γύρω από το οποίο εκτυλίσσεται το σύνολο των κοινωνικών δραστηριοτήτων.  Είναι αφιερωμένος συνήθως στον προστάτη- άγιο της κοινότητας. Αφετηρία και απόληξη στις οριακές στιγμές του κύκλου της ζωής (γέννηση-γάμος-θάνατος) ο ναός αυτός συνιστά σημείο αναφοράς και αυτοπροσδιορισμού ιδιαίτερα για τους απόδημους που συναντιούνται κάθε καλοκαίρι στο πανηγύρι το οποίο λαμβάνει χώρα στον περίβολο της εκκλησίας. Στα μεγάλα χωριά συναντούμε και άλλες ενοριακές εκκλησίες εκτός του κεντρικού ναού ο οποίος βρίσκεται στην πλατεία.

Παράλληλα ο χώρος της κοινότητας οριοθετείται συμβολικά από την ύπαρξη εξωκλησιών. Τα κτίσματα αυτά σχηματίζουν συνήθως ένα νοητό κύκλο, ζώνοντας την κοινότητα, σημαδεύοντας τα όρια ανάμεσα στην άγρια φύση και το εξανθρωπισμένο περιβάλλον και αποτρέποντας συνάμα την είσοδο του κακού στις διάφορες εκδοχές του (αρρώστια, επιδημία, πόλεμος). Κατ’ αντιστοιχία με τις βρύσες, τα ξωκλήσια βρίσκονται συνήθως σε περίοπτα μέρη κι έτσι μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν ως σημεία προσανατολισμού για τον προσδιορισμό των αποστάσεων. Τον ρόλο των εξωκκλησιών υποκαθιστούν σε κάποιες περιπτώσεις και τα προσκυνητάρια τα οποία είναι χτισμένα στις εισόδους του οικισμού, προσανατολισμένα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Ο συμβολισμός της θέσης τους επεκτείνεται και σε ένα άλλο πεδίο καθώς ορίζουν και τα σημεία άφιξης και αναχώρησης των ξενιτεμένων.