Πολιτισμοί της ορεινότητας:

Στα δώδεκα. Εγώ μόλις έβγαλα το Δημοτικό, 15 Ιουνίου , στις 20 Ιουλίου έφυγα με τον πατέρα μου από δω. Ποδαράτος από δω με τα πόδια φτάσαμε έξω από τα Τρίκαλα στην Πύλη. Με ένα σακούλι στην πλάτη με πέντε ρούχα και μια κουβέρτα. Εκεί μέναμε μέχρι τον χειμώνα και ύστερα στην Αθήνα. Εκεί πουλάγαμε κουλούρια, μαντολάτα, παστέλια. Πολλοί έγιναν και λούστροι. Εκεί βγάζαμε λεφτά. Δεκατριών χρονών, δουλεύαμε στην Αθήνα εκεί στην Αγίου Κωνσταντίνου, και βγάζαμε 80 με 100 δραχμές την ημέρα. Και με αυτό το ποσό συμβάλλαμε στον οικογενειακό προϋπολογισμό σοβαρά.

Καλόγηρος Νίκος, Ματσούκι, Ιούλιος 2012

«Απ’ το 53 μέχρι το 57 ήμουν εδώ στο χωριό εδώ. Τι έκανα…Κουβάλαγα ξύλα από το δάσος, όργωνα τα χωράφια, θέριζα, κουβάλαγα χορτάρι. Από κει και ύστερα πήγα μια χρονιά τυροκομείο στο Μπιζάνι, την άλλη στα Φάρσαλα. Δε μου άρεγε αυτή η δουλειά, ήμουν ανήσυχος. Από κει μετά το έβαλα στα πόδια, χειμώνας θυμάμαι, πήγα με τη μάνα μου για ξύλα, είχε ένα χιονόνερο, τα χέρια μου πάγωσαν. Από κει ύστερα έφυγα πήγα στην Αθήνα, Τι δουλειές κάναμε…Πουλούσαμε εκεί στην αρχή, κάστανα βρασμένα, με το κοφίνι στον ώμο, μετά παγωτό της ΕΒΓΑ, με ποδήλατο γυρίζαμε»

Θύμιος Μακρής, Ματσούκι, Ιούλιος 2012