Πολιτισμοί της ορεινότητας:

Τα μπουκουραίικα αποτελούσαν την συνθηματική γλώσσα των ραφτάδων. Σύμφωνα με τον γυμνασιάρχη Χρίστο Σούλη « Πατρίς των μπουκουρέικων είναι τα Σχωρέτσανα , Καταρράκτης ήδη επονομασθέντα , χωρίον έχον 200 οικογενείας και κείμενον εις την νότιαν πλευράν των Τζουμέρκων. Εκείθεν μετεδόθησαν μετέπειτα εις τους ραφτάδες των Αγράφων, του Βάλτου, του Ξηρόμερου και της Ηπείρου» Ο ίδιος συγγραφέας σώζει στο άρθρο του και μια μαρτυρία ενός ηλικιωμένου ράφτη σχετικά με την προέλευση της ιδιότυπης αυτής επαγγελματικής διαλέκτου. Πρόκειται για τον Δημήτριο Ντίλζα, κάτοικο των Σχωρέτσανων.

“Εδώ στα Σχωρέτσανα την έμαθα από τους παππούδες μου. Τα μπουκουραίικα τα φκιάσαν οι Σχωρετσιανίτες οι ραφτάδες μοναχοί τους για να μην τους καταλαβαίνουν οι άλλοι . Τις περισσότερες λέξεις τις πήραν από τα Βλάχικα γιατι την τέχνη οι παππούδες μας την έμαθαν από τους Βλάχους, από το Συρράκο και τις Καλαρρύτες. Καμπόσες πάλι τις πήραν και από άλλες γλώσσες , γιατι κάποτε που ήμουν στην Κέρκυρα άκουσα στο παπόρι ξένους να κουβεντιάζουν και είδα να λεν πολλές λέξεις που τις έχουμε και εμείς οι ραφτάδες. Τη γλώσσα αυτή την είχαμε για να μη μας νιώθουν οι νοικοκυραίοι που τους ράβουμε”.