Πολιτισμοί της ορεινότητας:

Σε μια μεταγενέστερη χρονικά εικόνα του τέλους πιθανόν του 18ου αιώνα το θέμα του λειψάνου του αγίου Σπυρίδωνα αποτελεί ένα από τα επτά εικονίδια που πλαισιώνουν το κεντρικό θέμα της Βρεφοκρατούσας Παναγίας, εικονιζόμενης σε μια παραλλαγή του τύπου Madre della Consolazione[1].

Η Παναγία, ολόσωμη, εικονίζεται εδώ καθιστή σε μαρμάρινο θρόνο -με καμπύλο ερεισίνωτο και μαρμάρινο υποπόδιο- κοσμημένο με σφαίρες, επίκρανα και κεφάλια δρακόντων που εξεμούν φλόγα, να κρατά τον Χριστό πάνω σε μαξιλάρι, ενώ ο μικρός Χριστός υψώνει το αριστερό χέρι και κρατά ανοιχτό ειλητάριο στο δεξιό. Τόσο ο εικονογραφικός τύπος της Madre della Consolazione, ο οποίος γνώρισε ιδιαίτερη διάδοση στο χώρο των Επτανήσων στους 17ο και 18ο αιώνες, με τη διαφορά ότι, στην προκειμένη περίπτωση, κατά την αντιγραφή του σχεδίου τα πρόσωπα τοποθετούνται με κλίση προς τα δεξιά, όσο και ο τύπος του θρόνου αντιγράφουν την ένθρονη Βρεφοκρατούσα Θεοτόκο του Κωνσταντίνου Τζάνε στην Κέρκυρα, έργο του 1654[2].

Στα περιμετρικά διευθετημένα εικονίδια εικονίζονται επίσης τρείς άγιοι καθιστοί σε θρόνο κοσμημένο με φύλλα άκανθας: πιθανόν ο άγιος Νικόλαος και οι άγιοι Αθανάσιος και Χαράλαμπος. Ο τελευταίος είναι γνωστός επίσης, όπως άλλωστε και ο άγιος Σπυρίδωνας, για τη θεραπευτική του ικανότητα ενάντια στην πανώλη. Στα τρία εικονίδια, στο κατώτερο μέρος της εικόνας, εικονίζονται από αριστερά προς τα δεξιά, οι άγιοι Γεώργιος, Χριστόφορος και Δημήτριος.